کاخی که یکشبه فرو ریخت

10 مهرماه سال 70 کمی پس از اعلام نتایج کنکور دو مرحله ای نفس گیر پا به دانشگاه تهران گذاشتم؛ قبولی رشته برق- کنترل دانشکده فنی بودم. کنترل انتخاب اولم بود و دانشگاه تهران انتخاب دوم.
نخستین کلاسی که رفتم «ریاضی 1» مهندس بهفروزی بود: کلاس 214 که 12 ردیف و در هر ردیف 12 صندلی داشت. کلاس تماما پر بود. لبه پیشخوان پنجره نشستم. از همان لحظه ورود که شلوغی کلاس را دیدم بد جور توی ذوقم خورد. از پرسابقه ترین دانشگاه پایتخت تصویر دیگری در ذهن داشتم که با همین برخورد ساده فرو ریخت.